Mijnie
Mijn verbinding met Ubuntu
In mijn werk als trainer ‘Communicatie met aandacht voor cultuur’ ben ik gewend te werken met een diversiteit aan mensen. Naast culturele aspecten, gaat het om verschil in leeftijd, gender, sociale klasse, opleiding , kortom alles doet ertoe. Het begrip Superdiversiteit komt op om aan te geven dat ook binnen migrantengroepen verschillen ontstaan, maar wat mij betreft mag het verder gaan dan etniciteit en migratieachtergronden. Het mooie aan Ubuntu is dat het uitgaat van een geheel, alle mensen om mij heen geven betekenis aan wie ik ben. “Ik besta door jullie” vind ik de mooiste uitleg van het woord Ubuntu, hierin is besloten dat mijn omgeving meebepaalde en meebepaalt wie IK ben. Ik besta omdat ik op de schouders van een ander sta, ik leer nog steeds van anderen, ik kom erachter wie ik ben door anderen. Als er geen anderen waren, zou ik dan niets of niemand zijn? Een boeiende gedachte in een samenleving waar individualiteit (en individuele verantwoordelijkheid) zo belangrijk is.
Kees van Kooten schijnt ooit gezegd te hebben “communiceren is zo dicht mogelijk langs elkaar heen praten”. In het Ubuntugesprek worden ervaringen rondom een bepaald thema besproken en is het doel gezamenlijk nieuwe inzichten te krijgen. Het gaat zeker niet om je gelijk te krijgen want dat heb je al, ieder mens heeft namelijk een eigen waarheid. Wat je in het Ubuntugesprek doet is, proberen te begrijpen hoe de ander denkt. En dat is al moeilijk genoeg. Deze gespreksvorm helpt zo dicht mogelijk bij de ander te komen.